Uw verzoek is verstuurd, even geduld a.u.b.

Blog 1: Het begin


Lotte Jonkman - Wereld op Wielen

November 2018. Toen de winter eindelijk zijn gezicht liet zien, besloot ik het roer om te gooien door mijn baan en huis in Rotterdam op te zeggen. Al lange tijd had ik een fascinatie voor de YouTube-filmpjes van mensen die bestelbusjes ombouwen tot campertjes, waar ze vervolgens de wereld mee rondreizen. Noem me een typische millennial, maar ik had het idee dat door die filmpjes goed te bestuderen, ik het zo na kon doen. Daarnaast had ik inmiddels 15 jaar achter een bureau versleten. Dus was het tijd om mijn Excel sheet in te ruilen voor een hamer, en eens totaal iets anders te doen. Lekker met je handen werken, zoals wij kantoormensen dat noemen.

"Noem me een typische millennial, maar ik had het idee dat door die filmpjes goed te bestuderen, ik het zo na kon doen."

Mijn familie had haar bedenkingen over mijn avontuur. “Het klinkt een beetje ‘Ik vertrekkerig’” gaf mijn broertje duidelijk aan. Ook mijn vader herinnerde me aan het feit dat ik nog geen schroef in een plank kon draaien. Op dat moment zat hij in zijn laatste fase van zijn ziektebed, terminaal ziek, stervende aan alvleesklierkanker. Ik smeekte hem om in me te geloven en in te beelden dat we samen een ritje maakten in mijn camper. Aangezien hij nog maar kort te leven had, zou hij het resultaat namelijk niet meer kunnen meemaken. De volgende dag gaf hij me een schuurmachine cadeau, en daarmee was mijn lot bezegeld.

Met een cursus boren van de Praxis, een garage vol gereedschap van mijn vader en grote dosis moed begon ik aan mijn avontuur. De eerste stap volgens alle camper-bouw-handleidingen op het internet is het vinden van een geschikte bus. Ik besloot dat ik een Volkswagen T5 wilde. Na een eerder avontuur met een te grote verhuiswagen en een te kleine steeg leek het me goed om een ‘kleine’ wagen te kiezen. Daarnaast had ik gezien dat de politie, de ANWB en een hoop vrouwen van de kinderopvang er ook in reden. Dat moest goed komen.

De bus was eigenlijk vrij snel gekocht. Het internet stikt van de tweedehands bestelbusjes en aangezien ik geen enkel verstand had van het kopen van een auto, waren de eisen ook niet heel hoog. Zodoende stond er binnen twee dagen een bestelwagen voor het huis van mijn moeder.

"Aangezien ik geen enkel verstand had van het kopen van een auto, waren de eisen ook niet heel hoog."

De eerste dagen ging ik vol plezier even ‘kijken’ bij mijn bus, zoals een kind bij zijn nieuwe huisdier. Maar al gauw stuitte ik op tal van onduidelijkheden. Overal kwam ik kabels tegen, een tweede accu op een vreemde plek en een zwart apparaat met twee buizen dat tussen de stoelen geklemd zat. De laadvloer leek volledig vastgelijmd en er zaten rare schroeven zonder schroefkop in de zijpanelen. Na een week was ik nog geen stap verder. Ja, ik had van alles besteld op het internet, dat kon ik dan weer wel. Maar daadwerkelijk iets veranderen aan de bus, dat durfde ik niet. “Stel dat ik alle airbags laat opengaan?” 

Gelukkig kreeg ik hulp en leerde ik snel de stukjes van mijn gigantische puzzel kennen. Het zwarte apparaat bleek een standkachel, de laadvloer liet ik lekker liggen en de rare schroeven waren popnagels die ik er na het kijken van een YouTube filmpje uit wist te boren. In de garage van mijn vader zette ik houten constructies, die ooit voor bed of keuken door moeten gaan, in elkaar. Ik plaatste er met rode wangen en verzuurde armen panelen tegen de wanden van de camper. Terwijl de regen op het dak tikte, genoot ik van het gemak van het plaatsen van de schapenwolisolatie – mijn 400 watt kachel als beste vriend.

"Gelukkig kreeg ik hulp en leerde ik snel de stukjes van mijn gigantische puzzel kennen."

Inmiddels ligt er een kurken vloer op de grond, zit er een zonnepaneel op het dak en heb ik de elektrische installatie compleet uitgedacht en deels in elkaar gezet. Toch moet ik toegeven dat ik het bouwen van een camper heb onderschat. In mijn originele planning dacht ik drie dagen te doen over het bouwen van een keuken. Mijn eerdere ervaring met het in elkaar zetten van meubilair was enkel met kastjes van Ikea, waarbij alles al uitgedacht, op maat gezaagd en geverfd is. Dat dit minimaal een volle week in beslag neemt, had ik nooit geloofd. Ik denk dat iedereen die ooit begonnen is aan een groot project zich kan herkennen in het onderschatten van de werkzaamheden en overschatten van jezelf. Dus heb je naast een grote dosis moed, een hoog doorzettingsvermogen nodig. Deze zal aankomende tijd op de proef gesteld worden. Ik ga maar veel ‘Ik vertrek’ kijken, want of het nou een mini adventure golfbaan in Bonaire is of een camper in Nederland, als je doorzet, kom je er vanzelf.

Wereldopwielen

Aveco Verzekeringen Alle rechten voorbehouden | Privacy | Disclaimer | Cookies

U bezoekt de website in Internet Explorer, deze browser is verouderd. Wij kunnen u niet garanderen dat de website optimaal functioneert. Wij raden u aan een andere browser te gebruiken.