Deel 36

Donatello en Michelangelo

Nee, dit wordt geen stuk over Ninja-Turtles. Wie in de jaren 80 en 90 jonge kinderen had, weet wat ik bedoel. Voordat we als ‘Empty nesters’ samen Europa met de camper gingen doorkruisen, vierden we eenmaal per jaar vakantie met de kinderen. Lichtgewicht familietent en twee jeugdtenten met een hele prak bijkomende bagage in de auto, vier weken naar mooie plekken in Frankrijk, Italië of Spanje. Camping met een zwembad. Veel vriendjes en vriendinnetjes voor de kids en een lading boeken voor pa en ma. Zo zag onze vakantie eruit. Tweemaal per week gingen we iets doen, hadden we afgesproken. Naar een mooie kerk, of een kasteel, een museum of het oude centrum van een belangrijke stad. Zo bezochten we de Sagrada Familia en het Casa Milà in Barcelona, Het huis met het ei van Salvador Dalí bij Cadaqùes, de vestingstad Carcassonne en Oradour-sur-Glane in de buurt van Limoges, de San Marco en het Dogenpaleis in Venetië, om een aantal plekken te noemen die we op onze lijst van educatieve uitstapjes hadden gezet. Soms viel het niet mee om ze mee te krijgen. De sociale activiteiten rond het zwembad of de tafeltennistafel waren uiteraard veel belangrijker dan zo’n saai museum of kasteel.

Af en toe moest er een list worden verzonnen. ‘Vandaag gaan we naar Donatello en Michelangelo kijken, je weet wel van de Turtles..’ Ze waren intussen 13 en 16, oud genoeg om eens aan een beetje serieuze renaissancecultuur te snuffelen. Hun verwachtingen waren hoog gespannen. Lopend over het Piazza della Signoria in Florence voelden ze nattigheid. “Waar zijn die Turtles dan?” “Wie heeft er gezegd dat we naar Turtles gingen kijken? We gaan op zoek naar de beelden van Donatello en Michelangelo. Die staan hier ergens op het plein.” Even waren ze uit het veld geslagen, maar de grootsheid van de gebouwen, de beelden, de kleuren en de mensenmassa’s hadden al zoveel indruk gemaakt, dat het ons werd vergeven. We zagen de replica van de David van Michelangelo en de Marzocco, de leeuw van Donatello. In de Loggia dei Lanzi kregen ze geen genoeg van de beeldengroepen van Perseus met het hoofd van Medusa en van de Sabijnse Maagdenroof. Ze gingen helemaal los. Al te veel informatie hoefde ik ze niet te geven, want dan kreeg ik het geijkte: “jaha, je hoeft niet zo te schoolmeesteren; we kijken zelf wel!” Later die middag bekeken we de Duomo en de doopkapel van San Giovanni. Alleen al de buitenkant, met het witte en roze marmer, maakte een verpletterende indruk. De marmeren vloer met de tientallen symbolische patronen, de fresco’s in de beroemde koepel van Brunaleschi, ze waren er sprakeloos van. Vervolgens beklommen we de toren naar de uitzichtgalerij, met vooral een schitterende blik op die mooie koepel. De Ninja Turtles waren op dat moment erg ver weg.

Twee jaar later gingen we met alleen onze dochter van 15 met een Westfalia buscamper naar Venetië. Vanaf de camping bij Punta Sabbioni voeren we met de taxiboot twee dagen achtereen naar San Marco en zwierven we met vaporetto’s door de kanalen. Dochterlief had vooral belangstelling voor mooie schoentjes, tasjes, armbandjes en oorbelletjes. En stiekem ook voor mooie Italiaantjes. Wij wilden naar het Dogenpaleis en naar de Scuola Grande voor de schilderijen van Tintoretto. Nou vooruit dan, ze ging mee. Veel keus had ze niet want een 15-jarige dochter achterlaten op een Italiaanse camping leek ons pedagogisch niet helemaal verantwoord. Na zo’n drie kwartier langs de religieuze taferelen van Tintoretto in de grote zalen van de Scuola, had ze er genoeg van. Of ze even buiten op de trappen mocht zitten voor wat frisse lucht. We gingen akkoord. Opvoeden is soms onderhandelen, toch… Een half uurtje later vonden we haar netjes terug op de trappen van de kerk tegenover de Scuola. Hoofd in het zonnetje. Nog bruiner worden… De Italiaanse zon had het gewonnen van de renaissance.

De laatste jaren hebben we, zonder kinderen, veel kunnen zien van Donatello en Leonardo, Tintoretto en Veronese, Gaudí en Dalí, El Greco en Vélazquez, Monet en Manet, Chagall en Matisse en vele anderen. We gaan ermee door tot het ons gaat vervelen en we liever films van Ninja Turtles kijken. Die kans is erg klein…