In de winter met de camper naar Marokko
Met je camper naar een ander continent, Afrika, dat is nogal wat. Toch besloot ik het er deze winter op te wagen. De ervaringen van mijn voorgangers bleken heel uiteenlopend: of mensen besloten na twee weken toch weer de boot naar Spanje te nemen of mensen vonden het de mooiste reis van hun leven. Na een maand aardig wat kilometers door het diverse landschap van Marokko te maken, kan ik maar één conclusie trekken: ik ben zeer positief! De temperaturen in de winter zijn perfect, er zijn vriendelijke mensen, de natuur is divers, super goedkoop eten, maar vooral het verschil in cultuur vond ik heerlijk om te ervaren. Marokko, ik kom absoluut nog een keertje terug!
De voorbereidingen
Waar je normaal gewoon op je dooie gemak de Europese grenzen overgaat, zal je bij Marokko even bij een aantal punten moeten stilstaan.
De overtocht. Met je eigen camper naar Marokko is in principe vrij simpel. Je koopt je ticket en de volgende dag kan je vertrekken vanaf Algeciras naar Tanger Med. Er vertrekken zoveel ferry ́s dat je eigenlijk (zonder reservering) altijd wel kan overvaren. Andere opties zijn om vanaf Tarifa of Gibraltar te vertrekken óf om aan te komen in Tanger of Ceuta. Ceuta is een Spaanse enclave. Als je tickets gaat kopen, ga je al snel de naam van meneer ´Carlos´ horen vallen. Carlos zijn bedrijf heet Viajes Normandië en verkoopt voor een vaste prijs een open ticket naar Marokko. Je kan dus gaan en terugkomen wanneer je wilt! En de grootte van de camper maakt niet uit. De ervaring om bij het kantoortje van Carlos langs te gaan is al alles waard, maar we willen niet te veel verklappen. Bij Carlos kan je overigens al wat Marokkaans geld (Dirham) pinnen en je drone veilig achterlaten (want die mag niet mee Marokko in). Het is wel even goed om je voor vertrek in te lezen over op welke punten je je papieren in de haven moet laten zien en moet invullen. Helaas zijn er wel wat oplichters actief in het havengebied aan beide kanten van het water. Wij hebben hier geen last van gehad. Verder duurde alles gewoon heel lang… De bootovertocht was voor mij een combinatie tussen ´Manana, Manana en Inshallah´, waardoor ik beide keren 5 uur heb moeten wachten voordat ik de boot op mocht. Op de boot kan je alle douane zaken regelen. Random tip van flip: neem even een pen mee de boot op om alle douane papieren in te vullen, want die zijn erg schaars en daardoor sta je lang te wachten.
Inkopen en voorbereiding. Havermelk cappuccino ́s en een wit bolletje pindakaas zitten er echt niet in. In Marokko is het eten toch even anders. Naast dat wij de helft van de tijd alleen maar uit eten zijn geweest, konden we eigenlijk bijna alles kopen op de lokale markten of in de grote steden bij de hypermarchés: Carrefour of Marjane. Dingen die erg duur waren, dus je eventueel beter kunt nemen zijn: chocola, ijs, kaas, varkensvlees, pesto, pindakaas, appelmoes, havermelk en vleesvervangers. En natuurlijk: alcohol. In principe mag je niet veel Marokko in meenemen, maar onze Franse camperburen die bewezen het tegendeel. Een camper naast ons had 30 liter wijn mee en dat was geen probleem. Wij namen ook een grote zak puppyvoer mee voor de straathonden onderweg. Dierenvoer is in Marokko erg duur en puppyvoer is wat calorierijker en kan ook gegeten worden door de katten. Ook hadden wij een grote zak snoepjes in papiertjes mee, in Marokko ook wat duurder. Je maakt er niet alleen vrienden mee met alle kindjes, maar ook bij tankstations werd een ´bonbon´ vaak meer gewaardeerd dan een fooi.
Huisdieren. Aangezien ik natuurlijk onderweg ben met mijn trouwe compagnon Ollie, was een huisdier mee naar Marokko ook een puntje van aandacht. Lang verhaal kort, heb je de volgende dingen nodig: 1. Gezondheidscheck. Die moet je 24 uur voor vertrek naar Marokko laten doen bij een arts en daarna al je papieren weer laten verifiëren bij de PIF in de haven. 2. Rabies bloed test. Deze flink prijzige rabiës titer test is voor de terugreis naar Europese gronden. Ik liet deze al in Nederland afnemen en het duurde 3 weken totdat het resultaat binnen was. Deze test blijft wel de rest van het leven van jouw huisdier geldig.
Wil je hier meer over weten, mail dan gerust even naar het mailadres onderaan deze blog.
De route en de gaafste plekken
Wij begonnen in Tangier en gingen daarna het binnenland in richting Chefchaouen - de blauwe stad. Via Fez - met zijn grootste medina - en de bossen Ifrane - klein Zwitserland - zakten we langzaam af richting de Sahara, in ons geval Merzouga. Deze rit is echt onbeschrijfbaar mooi. Je start in de groene, bijna Scandinavische bergen, ging door een bos vol apen, langs oases met miljoenen palmbomen en vele bergmeren. De wegen zijn echt super goed en overal waren onderweg prima campings of wildkampeerplekken te vinden. Het enige wat we op de harde manier ervaarden, was het stoppen voor stopborden van de politie. Ook al rijden alle locals door, zet jouw camper bij elk bord vol op de rem, ga helemaal stil staan en wacht echt totdat de politieagent wuift dat je mag doorrijden. Let op de snelheidsborden en ga nooit over een doorgetrokken streep inhalen. Toch lijkt een boete bij de Marokko-ervaring te horen.
Met je camper staan aan de rand van de zandduinen van de Sahara is echt waanzinnig. De mooiste camping hadden wij in Merzouga en we hadden hier wel een maand kunnen blijven. De sterrenhemels in de nacht zijn waanzinnig mooi en natuurlijk was het voor mijn kat Ollie één grote speeltuin en kattenbak.
Vanuit de Sahara staken wij via de prachtige Todgha en Ziz kloof richting de kust. Onderweg reden we langs Ben Ait Haddou, langs prachtige woestijnen en we besloten vanuit het zuiden de Tizi-n-Test bergpas op te rijden. Deze laatste weg het hoge Atlasgebergte in is een uitdaging, maar is onvergetelijk mooi. In dit gebied was de schade van de afschuwelijke aardbeving nog zichtbaar aanwezig, maar juist daarom wilden wij hier ons geld uitgeven en was iedereen nog dankbaarder dat je (als toerist) dit gebied kwam bezoeken!
We bezochten Taroudant - klein Marrakech -, Agadir en trokken via de kust weer naar het noorden. Een paar weken dompelden wij ons onder in de surfvibes van Tamraght, Taghazout, Imsouane en Sidi Kaouki. Op deze plekken kan je goedkoop staan of heb je heerlijke campings, maar zal je genieten van de uitgerekte stranden die je deelt met alle honden, katten, ezels en natuurlijk kamelen. Nog een laatste stop bij Oualidia - met zijn vele flamingo´s - en toen reden we eigenlijk in één ruk weer door, richting het noorden. Voor ons was de omgeving Casablanca en Rabat, op kunstenaarsdorp Asilah na, niet indrukwekkend en ervaarden wij niet dezelfde nieuwsgierigheid van de mensen die wij zo erg in het zuiden hadden ervaren. Wij hadden echt nog veel langer kunnen blijven en zouden dan de woestijn bij Mhamid, de prachtige grand canyon rondom Tafraoute en kitesurf walhalla Dakhla aan onze route toevoegen.
De contrasten van Marokko
Marokko wordt het ´koninkrijk van de duizend koninkrijken´ genoemd en is een metafoor wat voor mij de diversiteit in landschappen, mensen, cultuur, maar ook taal van het land beschrijft. Dit land is de brug tussen het Westen en de Arabische wereld, op het Afrikaanse continent. Tijdens mijn reis heb ik al deze tegenstellingen enorm gerealiseerd en ervaren.
De tekenen van extreme droogte, maar we hebben ook enorme groene energieprojecten gezien. De lokale verkopertjes die je overal weten te vinden, maar ook zeker de nieuwsgierigheid en de vriendelijkheid van de Marokkaanse bevolking. Het grote verschil tussen arm en rijk, maar ook zagen we elke dag hoe mensen vanuit de Islam hun welvaart deelde met diegene die het nodig hebben. Het hele grote afvalprobleem, maar dat terwijl wij weten dat Marokko nog steeds tonnen van ons Europees afval importeert elk jaar. De vele straatdieren en dierenleed, terwijl elk huishouden en restaurant zijn restjes aan de dieren geeft. Of als laatste het slopen van authentieke Marokkaanse dorpen (zoals Imsouane) en de cultuur, terwijl het land zich ook zo enorm hard ontwikkeld.
Allemaal ingrediënten die Marokko de fascinerende mozaïek maken die je ziet in de foto´s en verhalen over het land. Elk van de bovenstaande tegenstellingen kunnen stuk voor stuk een discussiepunt zijn.. Toch zijn deze tegenstellingen, waarin je het huidige moderne Marokko combineert met al zijn oude gebruiken, wat Marokko voor mij zo'n fantastisch land maakt om te ontdekken!
En voordat het allemaal te filosofisch wordt, het fantastische weer in de winter. Dat is alleen al genoeg reden om naar dit geweldige land te gaan!
Meer tips over Marokko?
Ik had wel 10 blogs kunnen schrijven over dit land. In de story highlight ´Marokko´ op mijn Instagram @chanti.and.ollie deelde ik nog veel meer van mijn ervaringen en tips over Marokko. Als u nog specifieke vragen heeft of een mooi Marokko verhaal wilt delen, Mail dan gerust naar chantilukollie@gmail.com.